| Sam ustal |
Wierzę w los wyznaczony przez moje ręce. Wierzę, że wszystko co zniszczyłam nie jestem w stanie naprawić. Mogę jedynie zapomnieć lub wierzyć na lepsze jutro.
Co da mi rozmyślanie skoro same myśli niczego nie zmienią. Ile godzin, dni, tygodni można spędzić w łóżku z głową w poduszce, a gdy już się w stanie mówić jedynie "nie mam siły".
Największa walka. Ta, która wynik z góry ma ustalony. Najcięższa i najgłupsza zarazem. Nikt nie może mi w niej pomóc. Nikt nie jest sędzią. Wszyscy są jej świadomi, ale nikt się do niej nie przyznaję. Dlaczego walczę sama z sobą?
Jestem w stanie zrobić tak wiele. (Tak Ty też jesteś w stanie tyle zrobić.)
Jestem w stanie być kimś więcej, nie tylko dla Ciebie.
Jestem w stanie żyć i czasu nie marnować.
Czy jestem w stanie to się jeszcze okaże.
Gdy mi się uda, powiem Ci!
Dziękuję, Jagoda